عصر ايران؛ مصطفي داننده- پيروز حناچي سوگند خورد و به طور رسمي كليد تهران را به دست گرفت. . او سومين شهرداري است كه پايتخت ايران بعد از محمد باقر قاليباف كه 12 سال بر كرسي بلديه  تكيه زده بود، به خود مي‌بيند.

از سال 68 كه كرباسچي كليد پايتخت را تحويل گرفت تا امروز كه شهردار حناچي شهردار تهران شده است، اين شهر تغييرات بسياري كرده است. كرباسچي پايه گذار تهران مدرن است. تهراني كه در آن ساختمان‌هاي بلند، اتوبان‌هاي فراخ و پل‌هاي عظيم در آن قابل مشاهده است.

تمام شهرداران تهران به ويژه قاليباف تمام تلاش خود را انجام دادند تا تهران تبديل به شهري مدرن شود. آنها با ديدن پايتخت‌هاي كشورهاي جهان تلاش كردند تهران را حالت سنتي به حالت مدرن تغيير بدهند. تا حدودي نيز اين اتفاق افتاد. الان بسياري از توريست‌هايي كه به تهران مي‌آيند، پايتخت ايران را شهري مدرن اما شلوغ معرفي مي‌كنند.

اين مدرن شدن شهر باعث شد تا مديران شهري و حتي كشور فراموش كنند شهر مدرن، روح هم مي‌خواهد. به جرات مي‌‎توان گفت تهران يكي از بي‌روح ترين شهرهاي بزرگ دنياست. شهري كه در آن رنگ وجود ندارد و كارگران هميشه مشغول كارنند.

سر به آسمان مي‌چرخاني فقط و فقط رنگ خاكستري، سفيد و يا سياه مي‎‌بيني. گويي براي كساني كه شهر تهران را ساختند، رنگ‌ها در اين سه رنگ خلاصه مي‌شده است.

تهران مدرن به خاطر اين نگاه‌ها تبديل به شهري خشن شده است. تهران مدرن تبديل به شهري خسته شده است. شهري كه به نظر مي‌رسد افسرده است.

من اگر شهردار تهران بودم روح پايتخت را درمان مي‌كردم چون ساختني‌ها را ديگران ساختند.  دراين سال‌ها به اندازه كافي پل،اتوبان و ساختمان در تهران ساخت.

اين شهر رنگ مي‌خواهد، جان مي‌خواهد، شادي مي‌خواهد. تهران را از شهر غم به شهر شادي تبديل كنيد. بياييد ساختمان‌هاي تهران را رنگي كنيد . اجازه بدهيد وقتي مردم صبح از خانه بيرون بيايند با رنگين كماني از رنگ‌ها روبرو شوند.

هيچ اشكالي ندارد ساختمان بنفش باشد يا اداره‌اي سبز. چقدر خوب است شهر پر از رنگ آبي، قرمز، صورتي و ... باشد.

يكي از كارهايي كه در گذشته انجام شد و مورد استقبال قرار گرفت نصب تابلوهاي معروف در سطح شهر بود. همين تابلوها كمي و فقط كمي فضاي شهر را تغيير داد. از اين دست كارها بايد ادامه پيدا كند.

شهردار جديد تهران به جاي ساختمان درخت بكارد. شهردار تهران به جاي پل، پارك بسازد. به جاي اتوبان، تهران را گل‌كاري كند. تهران نفس مي‌خواهد.

تهران بايد در كنار مدرن بودن تبديل به يك شهر فرهنگي شود. شهري كه بشود زندگي را در آن ديد. اين كه انسان‌ها هميشه در رفت و آمد باشند، نشانه زندگي نيست. اين نوع زندگي بيشتر شبيه انسان‌هاي آهني است. بايد زندگي در تهران را براي مردم پايتخت رنگي كرد. نه تنها مردم تهران بلكه تمام شهرهاي كشور رنگ شادي پاچيده شود.