عصرايران؛ رضا غبيشاوي - شاهزاده محمد بن سلمان وليعهد سعودي در مراسم افتتاحيه نشست سران گروه 20 در شهر بوينس آيرس (پايتخت آرژانتين)، يكي از سوژه هاي مورد پي‌گيري خبرنگاران بود.

خبرنگاران پيگيري مي كردند كه چه كسي با وليعهد سعودي ديدار مي كند و رفتار سران ديگر كشورها در برابر او چگونه است همانگونه كه تصاوير و فيلم ها نشان داد او در انزوا قرار گرفت. در عكس يادگاري سران كشورها، در حاشيه قرار داده شد و بسياري از سران كشورها، حتي از دست دادن با او هم خودداري كردند.

محمد بن سلمان از نظر افكار عمومي جهان، متهم به دخالت در قتل يك روزنامه‌نگار منتقد كشورش (جمال خاشقجي) است به همين دليل در سطح جهاني، در انزوا قرار گرفته است.

از نشانه هاي انزوا اينكه اكثر سران كشورهاي غربي كه اعلام كرده اند با محمد بن سلمان ديدار مي كنند گفته اند ديدارشان انتقادي است و 2 موضوع چالشي خاشقجي و يمن را در آن مطرح مي كنند. از جمله مكرون و ترزا مي سران فرانسه و بريتانيا.

اما يكي از جالبترين اتفاقات، مربوط به خوش و بش محمد بن سلمان و پوتين و صحنه «بزن قدش» دو مقام قبل از آغاز نشست سران گروه 20 در پايتخت آرژانتين بود.

كاخ كرملين قبل از سفر پوتين به آرژانتين هم اعلام كرده كه او با محمد بن سلمان ديدار خواهد داشت. اين بيانيه زماني منتشر شد كه هنوز گمانه زني ها درباره اينكه چه كسي از سران كشورها با محمد بن سلمان ديدار خواهد كرد مطرح مي شد.

در گام بعدي هم كرملين اعلام كرد كه پوتين به عربستان سعودي سفر خواهد كرد و اين در حالي است كه سران كشورهاي غربي ارتباط با سعودي را به كمترين ميزان رسانده اند.

همزمان در هفته هاي اخير مي توان به تمجيد مطبوعات سعودي از واكنش مقامات و رسانه هاي روسيه نسبت به حادثه خاشقجي اشاره كرد. روس ها برخلاف كشورهاي غربي، از موضع دولتمردان سعودي در ماجراي خاشقجي حمايت كردند.

به نظر مي رسد مقامات سعودي و در راس آنها، ملك سلمان و محمدبن سلمان، از واكنش هاي اروپا و آمريكا در برابر حادثه قتل خاشقجي شوكه شده اند و همين موضوع انگيزه آنها را براي تقويت روابط با شرق (چين و روسيه) افزايش داده است چرا كه چين در اين موضوع، سكوت تاييدآميز داشت و روس ها هم از موضع رياض حمايت كردند.

البته مي توان پيش بيني كرد كه رابطه استراتژيك آمريكا و عربستان سعودي، نابود نخواهد شد اما قطعا رابطه رياض – مسكو روز به روز بيشتر تقويت خواهد شد.

مقامات سعودي قبل از حادثه خاشقجي، براساس تجربه بهار عربي و حمايت هاي آمريكا و روسيه از متحدان خود در مصر و سوريه (حسني مبارك و بشار اسد) و همچنين پيش بيني كاهش وابستگي آمريكا به نفت خليج فارس و عربستان سعودي، خودكفايي آمريكا در زمينه واردات نفت، ارتقاء چين به رتبه اول اقتصاد جهاني و در نتيجه بزرگترين مصرف كننده نفت جهان و سياست آمريكا براي انتقال توجه به سمت چين و كشورهاي همسايه خود در قاره آمريكا تصميم گرفته اند رياض را از اتكا صرف به آمريكا جدا كنند.

همزمان، در حالي كه كشورهاي غربي صادرات سلاح خود به ديگر كشورها به ويژه سعودي را به هزار اما و اگر گره مي زنند و آن را به تصميم گيري و تصميم سازي نهادهاي مختلف داخل و خارج از حاكميت مرتبط مي كنند چين و روسيه، تنها با تصميم دولت، سلاح را تحويل مي دهند.

 مي توان به اين نكته نيز اشاره كرد كه وقتي كشورها، به دلايل مختلف وارد چالش با غرب (آمريكا – اروپا) مي شوند و تنش به وجود مي آيد و مورد تحريم يا مجازات قرار مي گيرند در نتيجه به جبر شرايط، به محور شرق نزديك مي شوند چرا كه گزينه ديگري ندارند و بايد نيازهاي خود را برآورده سازند.

فيدل كاسترو رهبر انقلاب كوبا از جمله مصاديق اين شرايط است.

همچنين مي توان به اردوغان رئيس جمهوري تركيه اشاره كرد. او زماني به پوتين نزديك شد كه با آمريكا و اروپا بر سر چند موضوع از جمله حقوق بشر، سركوب فعالان كُرد، بازداشت يك شهروند آمريكايي و ... وارد چالش شد، به مسكو نزديك تر شد.

حادثه خاشقجي و واكنش شديد در آمريكا و اروپا عليه مقامات سعودي و منافع اين كشور، هديه اي آسماني به روسيه بود تا هم پيمان تاريخي آمريكا در خليج فارس به سمت مسكو تمايل پيدا كند و البته آغوش ولاديمير پوتين براي يك دوست جديد باز است.