روزنامه جمهوري اسلامي نوشت:

سقوط هواپيماي مسافري در منطقه سميرم، چه خودش به دليل قدمت معيوب بوده باشد و چه آنطور كه گفته مي‌شود فرودگاه ياسوج به دليل فقدان تجهيزات پيشرفته راداري دچار نقص باشد، اين واقعيت را به همه گوشزد مي‌كند كه ناوگان هوائي كشور بايد نوسازي شود.

متاسفانه جامعه ما با اينكه يك جامعه اسلامي و انقلابي است، هنوز لايه‌هائي دارد كه در برابر تلاش‌هائي كه براي بالا بردن ميزان پيشرفت‌ها صورت مي‌گيرد مقاومت مي‌كنند. آن روز كه سخن از ساخت مترو در تهران بود، عده‌اي مقاومت كردند و پيشگامان تاسيس مترو را متهم به اشرافيت نمودند. اين جفاها تا آنجا پيش رفت كه آيت‌الله هاشمي رفسنجاني در آن زمان مجبور شد يك خطبه از نماز جمعه تهران را به ضرورت ايجاد مترو در كشور و مزاياي آن اختصاص داد و در عين حال، شماتت‌ها و تهمت‌ها را به جان خريد و در برابر كارشكني مقاومت كرد و سرانجام مترو ابتدا در تهران و سپس در تعدادي از شهرهاي بزرگ ايجاد شد.

تصور كنيد اگر آن روز در مقابل كارشكني‌ها و شماتت‌ها مقاومت صورت نمي‌گرفت و مترو ايجاد نمي‌شد، امروز مردم تهران و بعضي از شهرهاي بزرگ دچار چه مشكلات بزرگي در اثر ترافيك فوق سنگين مي‌شدند. اكنون با اينكه مترو در اين شهرها مشغول فعاليت و حمل و نقل مسافر است، مشكل ترافيك هم وجود دارد. روشن است كه اگر مترو نبود خيابان‌هاي اين شهرها قفل مي‌شدند و مردم به هيچ كاري نمي‌رسيدند.

همان مقاومت غيرمنطقي متاسفانه در برابر نو ساختن ناوگان هوائي در سال‌هاي اخير صورت گرفت. قابل تامل است كه كساني در برابر خريد هواپيماي جديد و پيشرفته مقاومت كردند كه در دوران دولت‌هاي نهم و دهم نه تنها اقدامات نادرست مسئولين آن دولت‌ها، كه چندين تحريم را براي كشور فراهم ساختند و قطعنامه‌هاي ضدايراني سازمان ملل را كاغذ پاره ناميدند، را محكوم نكردند بلكه از آنها به صورت همه جانبه‌ حمايت هم كردند. 

در آن دوران هشت ساله درآمد نفتي كشور از درآمدهاي نفتي تاريخ ايران تا آن زمان بيشتر بود ولي مسئولان آن زمان هيچ قدمي براي نوسازي ناوگان هوائي بر نداشتند و اجازه دادند هواپيماهائي با عمرهاي طولاني در ناوگان هوائي كشور بمانند و قديمي‌تر شوند و هر روز خطر ناشي از اين كهنگي بيشتر و جدي‌تر شود و جان مردم به خطر بيافتد. 

كساني كه در سال‌هاي اخير در برابر خريد هواپيماي جديد مقاومت كردند در آن هشت سال نه تنها به دولت مورد حمايت همه جانبه خود تذكر ندادند فكري براي مشكل ناوگان هوائي كشور كند بلكه حتي در برابر اقدامات خلاف قانون و خلاف منافع ملي دولت‌هاي آن هشت سال سكوت كردند و در مواردي نيز به حمايت از آن اقدامات برخاستند.

اكنون كه ناوبري هوائي كشور هنوز ناچار است از هواپيماهائي با قدمت 25 سال استفاده كند و بعضي فرودگاه‌هاي كشور دچار كمبود تجهيزات ناوبري هستند، همين افراد از يكطرف به خانواده‌هاي سانحه ديدگان تسليت مي‌گويند و از طرف ديگر مسئولين دولتي را زير سوال مي‌برند كه عدم مديريت شما موجب پيدايش چنين حوادثي مي‌شود! اين، از پديده‌هاي تماشائي جامعه امروز ماست كه مانع تراشان بر سر راه نوسازي ناوگان هوائي كشور، قيافه طلبكار به خود مي‌گيرند و كارشكني‌هاي خود را به روي مبارك نمي‌آورند.

اگر قرار باشد در حوادثي مانند سانحه سقوط هواپيماي مسافري پرواز تهران – ياسوج كساني به عنوان مقصر شناخته شوند، متهمان رديف اول همان كساني هستند كه با نوسازي ناوگان هوائي مخالفت كردند و گفتند اين كار نوعي اشرافيت است و پول باز گردانده شده به كشور در چارچوب برجام نبايد به جيب شركت‌هاي غربي سازنده هواپيما برود. 

قطعاً اگر شما با پول‌هاي كلان فروش نفت در دولت‌هاي نهم و دهم، صنعت هواپيماسازي كشور را به خودكفائي مي‌رسانديد، امروز نيازي به خريد هواپيما از شركت‌هاي غربي سازنده هواپيما نبود. ولي حال كه شما چنين نكرده ايد، آيا دولتمردان بايد با خودداري از نوسازي ناوگان هوائي كشور جان مردم را به خطر بياندازند و اجازه بدهند 65 نفر در يك سانحه هوائي قرباني شوند؟!

اين واقعيت تلخ نشان مي‌دهد مديريت كلان كشور بايد فكري به حال اين تنگ نظري ‌ها كند و راه را براي حل مشكلات ناشي از بي‌تدبيري‌هاي گذشته، باز نمايد.