عصر ايران؛ جعفر محمدي - «حفظ نيروهاي نظامي آمريكا در عراق مهم است، چون باعث مي‌شود كه بتوانيم از نزديك ايران را زير نظر داشته باشيم. ما قصد نداريم نيروهايمان را از عراق خارج كنيم، ما براي ساخت پايگاه هايمان در عراق هزينه هنگفتي كرده‌ايم. مي‌خواهيم آن را حفظ كنيم. يكي از دلايلي كه مي‌خواهيم نگهشان داريم، اين است كه مي‌خواهيم كمي حواسمان به ايران هم باشد، چون ايران مشكلي واقعي است.»

اين، سخنان را دونالد ترامپ چند ماه قبل به شبكه "CBS" گفته بود ولي هرگز گمان نمي كرد كه با يك خطاي استراتژيك، پرونده حضور نظامي كشورش در عراق بسته شود.

شامگاه روز يكشنبه، 15 دي 1398، يعني دو روز بعد از حمله پهپاد آمريكايي به شهيد قاسم سليماني و شهيد ابومهدي المهندس، پارلمان عراق جلسه فوق العاده اي تشكيل داد و اخراج نيروهاي آمريكاي از عراق را تصويب كرد.



ترامپ كه مي كوشيد با ترور سردار شهير ايراني، فضاي سياسي آمريكا را در آستانه استيضاح و سپس انتخابات 2020 به نفع خود بسيج كند، اينك متحمل هزينه سياسي گزافي شده است. هر چه را اسلاف او براي حضور نيروهايشان در عراق رشته كرده بودند، ترامپ پنبه كرد و اينك بايد ظرف يك سال آينده، همزمان با مبازرات انتخاباتي اش، در تدارك خروج نيروهايش از عراق باشد.

ايالات متحده از سال 2003 تا كنون، به جز مقطع كوتاهي همواره در عراق نيرو داشت و پايگاه هايش در اين كشور به بخشي انفكاك ناپذير از زنجيره جهاني ارتش آمريكا تبديل شده بود. پنتاگون حساب ويژه اي روي هشت پايگاهش در عراق باز كرده بود چه آن كه علاوه بر كنترل اين كشور، مي كوشيد ايران و سوريه را در دو سوي عراق نيز تحت نظر داشته باشد.

اگر تا كنون ترامپ در داخل امريكا به خاطر بي پروايي در ترور مقام رسمي يك كشور عضو سازمان ملل و تهديدات توئيتري اش مورد شماتت قرار گرفته بود، اينك بايد پاسخگوي وضعيت به وجود آمده در خصوص اخراج نظاميانش از عراق باشد. اين يك باخت تمام عيار براي شخص ترامپ است.

پارلمان عراق، اما برنده اين ماجراست به جز نمايندگان كرد و بخشي از سني ها در جلسه پارلمان شركت نكردند تا جلسه به حد نصاب نرسد؛ تيري كه به سنگ خورد و پارلمان با قريب به 170 نماينده رسميت يافت و مصوبه اخراج نيروهاي نظامي خارجي را تصويب كرد.


آمريكايي ها به ويژه در سال هاي اخير، در عراق يكه تازي مي كردند، هر گاه مي خواستند هواپيماها، هلي كوپترها و پهپادهاي خود را حتي بر فراز مناطق مسكوني به پرواز در مي آورند، به هر كجا كه مي خواستند حمله مي كردند و هر كه را كه مي خواستند مي كشتند! آنها در عراق، آزاد تر از خود آمريكا بودند چه آن كه نيروي هوايي آمريكا هر گاه كه اراده كند نمي تواند سرخود، بر فراز خانه هاي مردم در واشنگتن طياره بپراند ولي در بغداد اين كار را به راحتي آب خوردن انجام مي داد.
اين وضعيت براي مردم عراق، بسيار تحقير آميز بود و بديهي است كه بايد روزي بدان وضعيت خفت بار پايان مي دادند؛ خون قاسم سليماني و ابومهدي المهندس، پايان اين ذلت را سرعت داد.

چند روز قبل، ترامپ مي گفت كه مردم عراق از ايراني ها عاصي اند ولي آنچه اتفاق افتاد اين بود كه پيكر سردار ايراني با شكوه و احترام فراوان بر دوش مردم عراق در نجف و بغداد تشييع شد و نمايندگان همان مردم نيز رأي به اخراج سربازان آمريكايي از عراق دادند.
اخراج نيروهاي آمريكايي از عراق، يكي از اهداف مشترك قاسم سليماني و مردم عراق بود كه اينك با خون شهداي بامداد جمعه، محقق مي شود.