بخشهايي از سخنان مقام معظم رهبري در اين ديدار:
رژيم آمريكا تجسم شرارت و خشونت است؛ بحرانساز و جنگآفرين است. [همواره] و نهفقط امروز، حيات رژيم آمريكا به اين بوده كه براي كسب منافع خودشان دستاندازي كنند. آمريكا مظهر شرارت است، آنوقت گله ميكنند كه چرا ميگوييد مرگ بر آمريكا.
اولاً به حضرات آمريكايي بگويم: مرگ بر آمريكا يعني مرگ بر ترامپ و جان بولتون و پمپئو. يعني مرگ بر سرمداران آمريكا كه در اين دوره اين افراد هستند.
مرگ بر آمريكا يعني مرگ بر شما عدهي معدودي كه اين كشور را اداره ميكنيد؛ ما با ملت آمريكا كاري نداريم.
ثانياً تا وقتي كه آمريكا خباثت و رذالت دارد، اين مرگ بر آمريكا از دهان ملت ايران نخواهد افتاد.
اين روزها صحبت از اروپاييها و پيشنهادهاي آنها است. من توصيهام اين است كه به اينها هم مثل آمريكا اعتماد نكنند. دربارهي آمريكا هم چند سال پيش در زمان مذاكرهي هستهاي دائماً در جلسهي خصوصي با مسئولين و جلسات عمومي ميگفتم كه به آمريكاييها، به قول و لبخند و امضايشان اعتماد نكنيد، اينها مورد اعتماد نيستند. خب، نتيجه اين شد كه مسئوليني كه آن روز مذاكره ميكردند، حالا خودشان ميآيند و ميگويند آمريكا غير قابل اعتماد است!
[حالا هم] دربارهي اروپا، نميگويم با آنها ارتباط نداشته باشيم، بحث سر اعتماد است. در خيابانهاي پاريس به مردمي كه اعتراض ميكنند، حمله ميكنند و كورشان ميكنند؛ آنوقت از ما با كمال وقاحت مطالبهي حقوق بشر ميكنند. شما اصلاً ميشناسيد حقوق بشر را؟ نه امروز، نه در گذشته و نه در تاريخشان، حقوق بشر را نميشناختند.
به اينها نميشود اعتماد كرد و احترام گذاشت؛ بارها اين را ديدهايم؛ فرانسه يكجور، انگيس يكجور و هر كدام يك جور ديگر.
البته ما با همهي دنيا غير از استثناها ارتباط داريم و خواهيم داشت، لكن بدانيم با چه كسي قرار ميبنديم و سر چه ميبنديم.
راهپيمايي ۲۲ بهمن يكي از شگفتيسازيهاست؛ مثل خود انقلاب. جشن انقلابِ ديگر كشورها را هم ديدهايم كه يك مراسم رسمي است و رژهي نيروهاي نظامي و مانند اينهاست، اما اينكه مردم بيايند به خيابانها، در هواي سرد بهمن و جمعيتهاي عظيم چند ساعت راه بروند و سخنراني گوش كنند و اين [راهپيمايي] ۴۰ سال ادامه داشته باشد، از شگفتيهاست؛ اين دشمنشكن است و دشمن را مغلوب ميكند؛ اين نشاندهندهي عزم ملي است؛ اين حضور عمومي ملت ايران در صحنه است و نشاندهندهي وحدت ملي است.
يك توصيه اينكه راهپيمايي را مظهر اختلافات قرار ندهيد. وقتي پاي انقلاب وسط است، اختلاف سليقهها رنگ ميبازد.
گاهي در ۲۲ بهمن ديده ميشود كه مثلاً جنابعالي چون از فلان آقا يا فلان رئيس خوشتان نميآيد و ميبينيد آمده راهپيمايي، بنا ميكنيد عليه او تظاهرات و شعار دادن؛ اين غلط است. جاي تسويه حساب، ۲۲ بهمن نيست.
شعارهاي خودتان را بدهيد و كار خود را بكنيد اما راهپيمايي را مظهر اختلاف و درگيري قرار ندهيد، بگذاريد همينجور باعظمت باقي بماند.